اوایل بهمن ماه بود که بیلبوردهایی با محتواهای متفاوت در سطح تهران و سایر شهرهای ایران به نمایش درآمدند. عبارات روی این بیلبوردها، کنجکاوی بسیاری از مردم و به ویژه فعالان صنعت تبلیغات و بازاریابی را برانگیخت و واکنش‌های زیادی را در پی داشت.
این عبارات مربوط به کمپین تیزینگ – اوپنینگ فلای تودی بودند و بر حال خوب سفر تمرکز داشتند. برای آنکه بیشتر با این نوع تبلیغات آشنا شوید، باید توضیح دهیم تیزینگ نوعی تبلیغ مبهم است که ذهن مخاطب را درگیر و کنجکاوی او را تحریک می‌کند و در فاز اوپنینگ، تکمیل و ابهام‌زدایی می‌شود.
حالا فاز تیزینگ کمپین محیطی فلای تودی به پایان رسیده و وارد فاز اوپنینگ شده‌ایم. بنابراین وقت آن است که نگاهی ریزبینانه‌تر به پیام‌های این کمپین محیطی داشته باشیم. اگر شما هم می‌خواهید بدانید در کمپین محیطی فلای تودی چه گذشت و چه فلسفه‌ای پشت پیام‌های آن وجود دارد، تا پایان این مطلب همراه ما باشید.
بعد از دو سال، دل همه برای سفر تنگ شده است
هیچ جنبه‌ای از زندگی نمانده که کرونا آن را تحت تاثیر قرار نداده باشد. همه ما در دو سال گذشته، دور بسیاری از برنامه‌ها و تفریحاتمان را خط کشیده‌ایم و سفر یکی از همین موارد بوده است. بنابراین منتظریم تا در اولین فرصت از خانه دور شویم و تجربه‌های تازه‌ای از شهرها و کشورهای دیگر به دست آوریم.
انتظار برای سفر حسی مشترک و آشنا بین بیشتر مردم و به ویژه علاقه‌مندان به سفر است. حالا که می‌دانیم این پاندمی تا حدی کنترل شده و کم کم می‌توانیم خودمان را برای سفر آماده کنیم، این انتظار شیرین می‌شود. اگر قرار باشد سفرمان را به کمترین هزینه ممکن انجام دهیم، این انتظار، شیرینی بیشتری هم خواهد داشت.
حس شیرین انتظار برای شروع یک سفر اقتصادی باعث شد تا این عبارات پس از بحث و تبادل نظر بسیار، شکل بگیرند:
این عبارات به خوبی شوق افراد به سفر و تمایل آنها به مدیریت هزینه‌های سفر را نشان می‌دادند و به عنوان یکی از محتواهای نهایی بیلبوردها انتخاب شدند.
همه حواستان به خوشگذرانی در سفر باشد
کرونا به ما ثابت کرد هیچ چیز همیشه ماندگار نیست و ممکن است در هر لحظه، یک اتفاق، مانع از رسیدن ما به خواسته‌هایمان شود؛ پس باید از لحظه لحظه زندگی استفاده کنیم و از آن نهایت لذت را ببریم. بنابراین وقتی انتظار به پایان رسید و سفرتان آغاز شد، باید از تک تک لحظه‌ها بهره ببرید و خاطره‌هایی به‌یادماندنی را رقم بزنید.
تصورش را بکنید که از تماشای دریا در ساحلی زیبا لذت می‌برید یا مشغول بازدید از یک بنای تاریخی ارزشمند شده‌اید یا در جمع دوستان یا خانواده در حال گرفتن عکس یادگاری سفر هستید که یکباره صدای زنگ موبایلتان به گوش می‌رسد! همه حواستان پرت می‌شود و جالب آنکه در همان لحظه از بسیاری از وقایع در سفر جا می‌مانید. حالا فکر کنید بعد از آنکه صحبتتان تمام شد، گوشی دیگری زنگ بزند و به همین ترتیب همسفرانتان مشغول صحبت شوند!
تا به حال نشده که دلتان بخواهد به جایی بروید که در دسترس نباشید و کسی نتواند خلوتتان را به هم بزند یا مزاحم خوشگذرانیتان شود؟ دوست نداشتید در زمانی که از یک سفر نهایت لذت را می‌برید کسی نتواند با شما ارتباط برقرار کند؟
احتمالا بیشتر مردم این حس را برای یک بار هم که شده، تجربه کرده‌اند؛ بنابراین می‌توانیم آن را حسی مشترک بدانیم. همین حس مشترک بهانه‌ای شد تا به مفهوم در دسترس نبودن برسیم و لذت آن را تصور کنیم. در نهایت فهمیدیم در دسترس نبودن همیشه هم بد نیست و شاید در یک سفر همه چیز تمام، لذت‌بخش هم باشد!
برای محتوای بعدی بیلبوردها از همین حس الهام گرفتیم و آن را این گونه نوشتیم:
کاش همیشه در سفر بودیم!
همیشه در سفر بودن، آرزویی است که این روزها افراد زیادی در تلاش برای رسیدن به آن هستند. سفر، ما را از دغدغه‌ها، روزمرگی‌ها، کار و بسیاری مسائل دیگر دور می‌کند. در سفر به همان کسی تبدیل می‌شویم که دوست داریم باشیم و فارغ از چهارچوب‌های محیط کار و حتی خانه رفتار می‌کنیم.
تا به حال در راه برگشت از سفر، حس ناخوشایند تمام شدن رهایی‌ها به سراغتان آمده است؟ وقتی بعد از یک سفر جذاب و شیرین چمدان‌تان را در فرودگاه به قسمت بار می‌سپردید چه حسی داشتید؟ زمانی که پله‌های هواپیما را بالا می‌رفتید تا سوار پرواز برگشت شوید، دلتنگ لحظه‌های خوش سفر نبودید؟ اگر قدرتش را داشتید، همان‌جا سفرتان را تمدید نمی‌کردید؟
خانه، حریم امن همه ماست اما وقتی می‌خواهیم از سفری خوش به خانه برگردیم، دلگیری اولین حسی است که به سراغمان می‌آید. این حس، جرقه‌ای در ذهن ما شد و عبارت نهایی که قرار بود روی بیلبورد به نمایش درآید، به این صورت شکل گرفت:
با این عبارت به پایان مسیر سفر در کمپین فلای تودی رسیدیم و محتواهایی را خلق کردیم که سفر را به بهترین شکل وصف می‌کردند.
حس شما نسبت به این کمپین چیست؟
در فاز تیزینگ، واکنش‌های زیادی را در شبکه‌های اجتماعی دیدیم که برخی مثبت و برخی دیگر منفی بودند. حالا که کمپین محیطی فلای تودی به فاز اوپنینگ رسیده و پیام‌های کمپین به صورت کامل به نمایش درآمده‌اند، نظر شما درباره آن چیست؟ چه حسی را از بیلبوردها دریافت کردید؟ آیا پیام‌های کمپین فلای تودی را دوست داشتید؟
منتظر دیدگاه‌های شما عزیزان هستیم…
