قلعه التز
قلعه التز، قلعه‌ای قرون وسطایی است که بر روی تپه‌ای بالای رودخانه مُسِل در جنوب‌غربی آلمان قرار دارد. این قلعه هنوز متعلق به شاخه‌ای از خانواده التز است که از قرن دوازده یعنی ۳۳ نسل پیش در اینجا زندگی می‌کردند.
قلعه التز متعلق به چندین وارث از چندین خانواده است. در واقع این نوع قلعه‌ها به چندین بخش تقسیم می‌شوند که هر کدام به خانواده‌ها و یا شاخه‌‌های مختلف از یک خانواده تعلق می‌گیرد.
این اتفاق معمولا هنگامی رخ می‌دهد که سرمایه‌داران و صاحبان یک یا چند ملک همراه با هم یک کاخ یا قلعه می‌سازند تا به صورت مشترک در آن سکونت کنند. در دوران قرون وسطی، تنها لردهای (ارباب) بسیار مرفه از عهده ساختن کاخ و یا قلعه در ملک خود برمی‌آمدند.
بسیاری از آنان تنها صاحب یک روستا یا بخشی از روستا بودند. چنین اربابانی در خانه‌های شوالیه زندگی می‌کردند. خانه‌های شوالیه مکانی کوچک و ساده بود و ممکن بود تنها اندکی از خانه‌های مستاجران بزرگتر باشد. در برخی نقاط امپراتوری روم در آلمان فعلی، قانونی وجود داشت مبنی بر آن که زمین میان تمام جانشینان ملک تقسیم شود.
بنابراین ملک هر جانشین به قدری کوچک بود که توانایی ساخت کاخ را در آن ملک از صاحبان خود سلب می‌کرد. از همین روی جانشینان به صورت مشترک ملک را سهیم می‌شدند تا بتوانند کاخی باشکوه برای خود بسازند. بدین صورت هر فرد صاحب بخشی از کاخ می‌شد و همچنین همگی از تحکیم وضعیت دفاعی قلعه سود می‌جستند.
در رابطه با قلعه التز، سه شاخه از یک خانواده ساختمان را بنا نهادند و قلعه دارای سه مجموعه جدا از هم در جوار قسمت اصلی و قدیمی به نام پلاتلتز است. پلاتلتز، قدیمی‌ترین بخش قلعه بوده که به سبک رومی ساخته شده است. این خانه در ابتدا در قرن ۹ میلادی تنها یک خانه ساده با پرچین‌هایی خاکی بوده و به مرور سه بخش جدید روبناخ، رودندروف و کمچنیچ به مجموعه اضافه گشت.
بخش اصلی قلعه شامل ۸ برج خانوادگی است، که هر برج ۳۰ تا ۴۰ متر ارتفاع دارد. هر برج با دیوارهای خارجی مقاوم، مستحکم شده و نسبت به حیاط یک چهارچوب را تشکیل می‌دهند. حدود ۱۰۰ نفر از اعضای خانواده التز درون بیش از ۱۰۰ اتاق قلعه زندگی می‌کردند.
