ساعت بخار ونکوور نزدیک به اسکله ونکوور و در محله تاریخی گستاون (Gastown)، قرار دارد که یکی از برجسته‌ترین آثار این شهر است. این ساعت ۱۶ فوتی زمان را از هر چهار طرف نشان می‌دهد و هر ۱۵دقیقه یک بار صدای سوت از آن به گوش می‌رسد که همراه با سوت از بالای آن همانند یک لوکوموتیو بخار خارج می‌شود. برخلاف ظاهر قدیمی این ساعت، چند دهه از ساخته شدنش بیشتر نمی‌گذرد. ساعت بخار ونکوور سال ۱۹۷۷ توسط یک ساعت‌ساز مشهور کانادایی به نام «ریموند ساندرز» در منطقه گستاون ساخته شد. اگر می‌خواهید درباره این ساعت متفاوت بیشتر بدانید، با مجله گردشگری فلای تودی همراه شوید.
تاریخچه ساعت بخار ونکوور | Gastown Steam Clock
در دهه ۱۹۶۰، بسیاری از شهرهای آمریکای شمالی مانند نیویورک، تورنتو و سیاتل بزرگراه‌هایی داشتند که از وسط شهر و یا از کنار اسکله‌ها رد می‌شدند. اما ونکوور هیچ بزرگراهی نداشت به همین دلیل شهرداری این شهر تصمیم می‌گیرد تا بزرگراهی بسازد که از طریق پل لاینز گیت به بزرگراه کانادا وصل و دقیقا از وسط محله‌های قدیمی Strathcona ،Chinatown و Gastown عبور کند. اعتراض ساکنانی که در مسیر ساخت بزرگراه قرار داشتند باعث شد تا پروژه ساخت آن متوقف شده و ساختمان‌های قدیمی که در حال خراب شدن و از بین رفتن بودند، مرمت و نوسازی شوند.
نوسازی محله Gastown تا سال ۱۹۷۷ تقریبا به پایان رسید، اما همچنان جای یک مکان مرکزی برای جذب مردم خالی بود. به همین دلیل افراد ثروتمند و تجار محلی شهر با جمع کردن ۵۸هزار دلار، یک ساعت آنتیک ساختند. این ساعت به عنوان نمادی از دنیای صنعتی این منطقه انتخاب شد. ساعت بخار در گستاون، دومین ساعت بخار ساخته شده تا آن زمان بود.
اولین ساعت بخار در جهان
اولین ساعت بخار در جهان سال ۱۸۵۹ توسط فردی انگلیسی به نام «جان اینشاو» ساخته شد تا بتواند به وسیله آن مشتریان را به مغازه جدید خود در بیرمنگهام جذب کند. جان اینشاو که قبلا ماشین آلات بخار را برای راه‌آهن و صنایع کشتیرانی می‌ساخت، ساعتی را اختراع کرد که در آن بخارها به قطرات آب تبدیل می‌شدند و در فواصل زمانی مشخص روی قاب ساعت می‌ریختند. ساخت ساعت بخار و نصب آن در بالای مغازه باعث شد، اوایل دهه ۱۸۸۰ مغازه جان اینشاو به یک سالن موسیقی تبدیل شود.
ساعت بخار ونکوور چگونه کار می‌کند؟
ساعت ریموند ساندرز در گستاون متفاوت است و اصلا با بخار کار نمی‌کند؛ بلکه انرژی خود را از جاذبه زمین می‌گیرد. این ساعت از تعدادی توپ فلزی تشکیل شده که با افتادن آن‌ها، عقربه‌های ساعت حرکت می‌کنند. موتور بخار کوچکی که در پایه ساعت قرار دارد، توپ‌ها را به سمت بالا می‌برد، همچنین این موتور وظیفه سوت زدن و بیرون دادن بخار از ساعت را نیز بر عهده دارد.
در سال ۲۰۰۳، فردی با توجه به اینکه ساعت در حال کار کردن بوده و در زمان مشخص، بخاری از آن خارج نمی‌شود، به این مسئله پی برد که ساعت بخار اصلا با بخار کار نمی‌کند. این مسئله شوکه کننده، باعث به وجود آمدن همهمه و جدل‌های زیادی در آن زمان شد. خوب است بدانید ساعت بخار ونکوور جشن ۴۰ سالگی خود را در سال ۲۰۱۷ برگزار کرد.
ساعت بخار در شهرهای مختلف
از آن زمان ریموند ساندرز چندین ساعت بخار برای شهرهای مختلفی مثل اتارو در ژاپن، ایندیاناپولیس در ایالات متحده و شهرهایی در کانادا ساخته است. دیگر ساعت‌های بخار ساخته شده توسط سازندگان مختلف را نیز می‌توان در سنت هلیر در جرسی، جزیره‌ای در ساحل نرماندی، فرانسه و یا در بازار کشاورزان چلسی در لندن پیدا کرد.
آیا تا به حال ساعت بخار ونکور یا دیگر ساعت‌های بخار را از نزدیک دیده‌اید؟ نظر شما درباره این جاذبه شهری چیست؟
